Kościół poewangelicki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Obecny kościół w stylu neogotyckim, został zbudowany w latach 1910-1912. Zastępując nim inny starszy drewniany kościół. Była to świątynia Luterańska, zbudowana około 1788 r.

Pierwotnie został zbudowany na potrzeby ludności ewangelickiej. Świątynia pełniła tę rolę aż do 1945. Po II wojnie światowej kościół był zdewastowany. Przez kilka kolejnych lat pełnił też rolę magazynu.
Sytuacja ta zmieniła się w 1957, kiedy to staje się własnością parafii katolickiej. A w 1960 roku zakończono remont po którym zaczął być kościołem rzymskokatolickim.

Według części źródeł architektem kościoła był Ludwig von Tiedemann. Niemiecki architekt, który przez wiele lat zajmował się projektowaniem budynków sakralnych. Nie wszystkie zachowały się jednak do czasów współczesnych. Do ciekawszych jego dzieł zalicza się:
– kościół garnizonowy św. Jerzego w Sopocie,
– kościół pw. Świętej Trójcy w berlińskiej dzielnicy – Lankwitz

Pierwszą, rzeczą jaka rzuca się w oczy jest jego wieża. Uwieńczona czteroma małymi wieżyczkami na narożnikach i jedną większą. Następnie widoczny jest kolor kościoła – ceglasta czerwień.
Kiedy jednak zbliżymy się do świątyni widać, że czerwone cegły zaczynają przechodzić w kamienne. Nad wejściem do świątyni znajduje się efektowna mozaika z postacią Chrystusa, a zaraz pod nią drewniany fryz ze scenami z jego życia (rzeźba A. Boche).
Świątynia otoczona jest płotem.