Pałac Myśliwski Książąt Radziwiłłów w Antoninie

Muszę przyznać, że budynek ten nie wygląda jak żaden inny pałac jaki miałam okazję oglądać. Praktycznie bowiem nie wpisuje się w kanon tego co zazwyczaj mamy na myśli kiedy myślimy o tego typu budowli.

Nie pamiętam kiedy i gdzie pierwszy raz trafiłam na wzmiankę o tym pałacu. Być może było to podczas jakiegoś programu w telewizji lub jak czytałam o muzeach w Wielkopolsce. Nie mniej jednak wydał mi się ciekawy. Można nawet uznać, że miałam własne wizje na temat tego jak tam może być. Jak się okazało moje wyobrażenia bardziej pasowały by zamku w Parku Mużakowskim lub pałacu w Tarce (koło Jarocina) niż do tego budynku. Miejsce to bowiem dużo bardziej przypominało mi rezydencje / pałac w Biedrusku (koło Poznania). Być może dlatego, że pełnią podobne funkcje.

Lokalizacja pałacu na mapie

Jak wygląda Pałac?

Pałac został zbudowany na podstawie krzyża greckiego. Głównym budulcem było drewno. Jego środek jest okrągły (coś w rodzaju rotundy), mieści się w nim jedynie długi słup (na 3 kondygnacje budynku) pokryty zdobieniami i głowami Jeleni oraz Łosi (obecnie na parterze mieści się też restauracja). Każda głowa jest troszkę inna. Jak dla mnie trochę to przerażające ile musieli ich zabić zwierząt aby powstała ta dekoracja. Dekoracje te można oglądać z balkonów prowadzących na około w budynku. Z balkonów można również przejść do pokojów mieszczących się w skrzydłach.

Co warto zobaczyć w okolicy pałacu w Antoninie

Będąc w Antoninie oprócz pałacu warto jest zobaczyć takie miejsca jak:

• piękny park w stylu angielskim, który go otacza (niestety nie udało mi się go zobaczyć bo do Antonina dojechałam późnym popołudniem),
• jezioro Szperek,
• kaplicę grobową, która jest obecnie kościołem pw. Matki Boskiej Ostrobramskiej.

Kto zbudował Pałac w Antoninie?

Pałac w Antoninie został zbudowany przez Niemieckiego Architekta Karla Friedricha Schinkla na zlecenie księcia Antoniego Radziwiłła. Zamówił on rezydencję, pałac nawiązująca do stylu myśliwskiego. Pałac powstał w latach 1822–1824.

Kiedy pierwszy raz przeczytałam nazwisko architekta od razu z czymś mi się skojarzyło. Dlatego postanowiłam to sprawdzić. Okazało się, że w tym samym okresie zbudował on jak i przeprowadził przebudowę wielu różnych budynków. W jego portfolio znajduje się chociaż by Pałac w Owińskach (gmina Czerwonak, okolice Poznania), Ratusz w Kołobrzegu czy Stare muzeum w Berlinie a to jedynie przykłady. Wybrałam je chyba głównie dla tego, że miałam okazję je zobaczyć na żywo.

Wybrane ciekawe informacje z historii

Pałacyk ten 2 krotnie odwiedził Fryderyk Chopin w 1827 i 1829 roku. Wizyty te nie były zbyt długie, ale to chyba właśnie zainspirowało organizatorów festiwalu by był on organizowany właśnie tutaj.

Podczas II wojny światowej (lata 1939–1944) pałac należał do Adolfa Hitlera. Otrzymał on go w 1939 roku od księcia Michała Radziwiłła (który sam uważał się za Niemca). Po wojnie pałac był opuszczony aż do 1974 roku. Obecnie w murach pałacu mieści się hotel i restauracja.

Chopin w barwach jesieni – festiwal

Festiwal odbywa się praktycznie co roku we wrześniu od 1982 roku. Stanowi on jeden z polskich festiwali chopinowskich drugi tego typu festiwal odbywa się w Dusznikach-Zdroju. Każdego roku podczas festiwalu można posłuchać wielu wybitnych pianistów (zarówno tych polskich jak i zagranicznych). Jak się chociaż by w tym roku okazało w festiwalu biorą udział też inne instrumenty (ja np. trafiłam na koncert gitarowy). Organizatorem festiwalu 2023 roku było Stowarzyszenie Wielkopolskie Centrum Chopinowskie – Antonin oraz Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu.

Koncerty odbywają się w we wnętrzu pałacu. Balkony jak i sala w „po środku budynku” są w tedy zamienione w widownie. Z pierwszych rzędów na balkonach jest w tedy w miarę widok na scenę (o ile nie przeszkadza słup).

Tak się złożyło, że miałam okazję w 2023 roku być na jednym z koncertów. Jakież było moje zdziwienie kiedy dowiedziałam się, że będzie to koncert gitarowy. Nie wiedziałam w tedy, że Chopina można grać na gitarze. Muzycy (duet) zagrali kilka utworów Chopina oczywiście zmienionych, dostosowanych pod ich instrument. Zdaje się, że była to też ich wolna interpretacja (czyli wprowadzili różne zmiany w linii melodycznej, ustawili inne tempo – o ile dobrze zrozumiałam z przekazu Pani zapowiadającej występ). Z pewnością to mogło być przyczyną dlaczego utwory te w niczym nie przypominały oryginałów.